دانش کوه 3: ارتفاع زدگی، قسمت دوم

ادامه مطلب مربوط به ارتفاع زدگی

ادم ریوی (HAPO)

ادم ریوی نتیجه نشت مایعات به شش ها است. این مایعات باعث کاهش درصد تبادل اکسیژن می شوند. هر چه شرایط سخت تر شود، سطح اکسیژن جریان خون کاهش می یابد که این امر منجر به سیانوز (سیاهی بافت در اثر حضور مقدار زیاد هموگلوبین بدون اکسیژن در خون)، صدمات غیر قابل برگشت مغزی و در نهایت مرگ خواهد شد.

   علائم ادم ریوی عبارتند از:

·         تنفس کوتاه در زمان استراحت

·         احساس تنگی در قفسه سینه و سرفه های مدامی که مایعات سفید، آبکی یا کف آلود بهمراه دارند

·         خستگی یا ضعف کاملا مشخص

·         احساس خفگی در شب

·         رفتار های گیج کننده و نامعقول

رفتارهای گیج کننده و نامعقول نشان دهنده نرسیدن اکسیژن به مغز است. یکی از روشهای خود آزمونی برای ادم ریوی چک کردن زمان برگشت به حالت عادی در استراحت پس از صعود است. در حالتیکه ادم ریوی رخ داده باشد، فرود فوری 600 متر تنها راه نجات زندگی است. افرادیکه در معرض ادم ریوی قرار دارند بایست بسرعت به مراکز پزشکی رسانده شده و مورد مداوا قرار گیرند.

ادم مغزی HACO

HACO نتیجه ورم بافت مغز در اثر نشت مایعات است. علائم ادم مغزی عبارتند از:

·         سردرد

·         خستگی

·         ناهماهنگی

·         گم گشتگی

·         کاهش سطح هوشیاری

·         کاهش حافظه

·         توهم و رفتارهای غیر معمول

·         کما

ادم مغزی معمولا بعد از یکهفته ماندن در ارتفاع بالا رخ میدهد. در حالات شدید ادم مغزی در صورتیکه درمان نشود منجر به مرگ میشود. کاهش سریع ارتفاع بمقدار 600 متر برای نجات زندگی فرد آسیب دیده ضروری است. داروهای متعددی هستند که در این بیماری استفاده میشوند ولی استفاده از آنها مستلزم دوره های آموزشی ویژه است.

جلوگیری از بیماری ارتفاع

این امر مستلزم صعود صحیح و شاید استفاده از داروهای مناسب است. برخی نکات اصلی برای جلوگیری از بیماری ارتفاع حاد عبارتند از:

  • در صورت امکان به ارتفاع بالاتر پرواز نکنید یا رانندگی نکنید و برنامه را با صعود معمولی شروع کنید. برنامه خود را از ارتفاع زیر 3000 متر شروع کنید و بسمت بالا حرکت کنید.
  • اگر رانندگی یا پرواز بسمت ارتفاع داشتید، در 24 ساعت اول خیلی ارتفاع نگیرید.
  • اگر ارتفاع بالای 3000 میروید در هر روز تنها 300 متر افزایش ارتفاع بگیرید و برای هر 900 متر ارتفاعی که می گیرید یک روز استراحا در نظر بگیرید.
  • ارتفاع بیرید ولی در ارتفاع پائین تر از آنچه بالا رفته اید استراحت کنید.میتوانید بیش از 300 متر ارتفاع بالا روید ولی فراموش نکنید باندازه ای بالا بروید که در شب به ارتفاع پائین تر برگردید و استراحت کنید (هم هوائی)
  • اگر علائم ارتفاع زدگی خفیف را بروز دادید، بالا نروید تا علائم کم شده یا از بین بروند.
  • اگر علائم ارتفاع زدگی افزایش یافتند، پائین، پائین و پائین تر بروید.
  • بیاد داشته باشید افراد با سرعتهای متفاوت هم هوا میشوند. قبل از صعود مطمئن شوید همه افراد گروه هم هوا شده اند.
  • مطمئن شوید که آب کافی مصرف کرده اید. هم هوائی معمولا با از دست دادن مایعات بدنی همراه بوده و بنابراین شما به نوشیدن مقدار زیادی آب برای تعریق صحیح نیاز دارید(حداقل 4 تا 6 لیتر در روز). ادرار خروجی از بند باید مثل معمول و برنگ زرد کمرنگ و شفاف باشد.
  • در ارتفاع خود را به زحمت نیندازید. ولی فعالیت کم در طول روز بهتر از استراحت است چون تنفس در طول خواب کم میشود که این موضوع علائم ارتفاع زدگی را فزایش میدهد.
  • از مصرف الکل، تنباکو و داروهائی مثل باربیتولها، آرامش بخش ها، قرص های خواب آور و مرفینها و داروهای ضد درد اجتناب کنید. این داروها باعث کاهش بیشتر تنفس در طول خواب شده که نتیجه آن تشدید علائم ارتفاع زدگی است.
  • در مدتی که در ارتفاع هستید غذاهای پر کالری مصرف کنید.
  • بیا داشته باشید: هم هوائی در اثر تلاش زیاده از حد، تعرق و الکل از بین میرود.

راههای مقابله داروئی

استازولامید (دیاموکس):  این دارو بیشترین تجزبه درمان و تست در بیماری ارتفاع را دارد. برخلاف دگزامتازون این دارو علائم بیماری را نمی پوشاند و مشکل را واقعا درمان میکند. بنظر میرسد این دارو با افزایش مقدار بیکربنات دفع شده در ادرار، باعث اسیدی شدن خون میشود. اسیدی شدن خون باعث هوای بیشتر در خون و در نتیجه هم هوائی میشود. برای اجتناب از ارتفاع زدگی شروع به استفاده از استازولامید یک یا دو روز قبل از صعود بمیزان 125 تا 250 میلی گرم در روز و ادامه این روش برای سه روز در زمان رسیدن به ارتفاع بالا میتواند در پیشگیری از ارتفاع زدگی موثر باشد. ترکیب خونی استازولامید بین یک تا چهار ساعت پس از مصرف قرصها به بالاترین حد میرسد.

 مطالعات نشان میدهند استازولامید در دوز 250 میلیگرم هر 8 تا 12 ساعت قبل یا در طول صعود سریع به ارتفاع باعث علائم کمتر یا از بین رفتن علائم (سردرد، کم خوابی، نفس کوتاه، گیجی، خستگی و  خواب آلودگی و ارتفاع زدگی میشود. عملکرد ریوی بهتر در موارد AMS خفیف خواهد بود. فرد تحت درمان همچنین مشکل کمتری در خوابیدن خواهد داشت.

صعود مرحله ای همیشه برای دور ماندن از بیماری حاد ارتفاع مطلوب تر است ولی در صورتیکه در صعود استازولامید مصرف کردید و علائم بیماری ارتفاع حاد را نشان دادید(منجمله ادم مغزی یا ریوی) قطعا بایست بسمت ارتفاعات پائین تر فرود داشته باشید.

اثرات جانبی استازولامید شامل: گزگز غیر قابل تحمل سرانگشتان، شصت پا و صورت، نوشیدنی های کربناته مزه بدون گاز میدهند، ادرار زیاد و بندرت تاری دید. در بسیاری برنامه های کوهپیمائی صعود مرحله ای امکانپذیر است و پیشگیری در هر حال بهتر از درمان است. قطعا اگر کوهنوردان دچار سردرد و بی خوابی یا دیگر علائم ارتفاع زدگی حاد شوند، درمان با استازولامید بهتر است. درمان با مصرف دو بار و هر بار 250 میلی گرم استازولامید در سه روز موثر است. گذراندن یک دوره آموزشی قبل از حرکت بسمت منطقه ای دور دست که واکنشهای حساسیتی شدید فرد را به سختی می اندازد، توصیه میشود.

دگزامتازون(استروئید):

داروئی که ورم مغزی و دیگر تاثیرات ارتفاع زدگی حاد را کاهش میدهد. دوز مصرف 4 میلیگرم دوبار در روز برای چند روز است که در ابتدای صعود مصرف میشود. این دارو از گسترش علائم بیماری ارتفاع جلوگیری میکند.

اخطار:

دگزامتازون داروی قوی است و بایست تنها با دستور و تحت نظارت یک پزشک تجویز و استفاده شود و بایست تنها برای کمک به هم هوائی توسط افراد آموزش دیده مصرف شود.

درمان ارتفاع زدگی:

تنها راه درمان ارتفاع زدگی هم هوائی یا فرود از ارتفاع است. علائم ارتفاع زدگی  متوسط را میتوان با استفاده از مسکنهای سردرد، استازولامید و دگزامتازون درمان کرد. اینها باعث کاهش شدت علائم میشوند ولی بیاد داشته باشید کاهش علائم بمعنای درمان مشکل نیست و ممکنست حتی باعث بدتر شدن مشکل با پوشاندن علائم آن شود. استازولامید باعث میشود سریعتر تنفس کنید و بنابراین اکسیژن بیشتری می سوزانید و علائم کمبود اکسیژن را که بویژه در شب و هنگامم کاهش قدرت دستگاه تنفسی دارید را به حداقل میرساند.

دگزامتازون: این داروی استروئید قوی در مورد ادم مغزی میتواند از طریق کاهش ورم و کاهش فشار بر جمجمه باعث نجات جان فرد شود. این دارو زمان بر است و بهترین بهبود در حدود شش ساعت بعد از مصرف آن رخ میدهد. در صورت مصرف این دارو برای ارتفاع زدگی فرود بایست روز بعد انجام شود.

بسیاری از افراد که بیحال هستند یا حتی در کما به سر می برند با دریافت دگزامتازون علائم بهبود را نشان میدهند و حتی ممکنست بتوانند با کمک بسمت پائین فرود بیایند. بااینحال این دارو را باید با احتیاط مصرف کرد جرا که باعث تحریک معده، شادی یا افسردگی در افراد مختلف میشود. افراد حساس به داروهای سولفاته که قادر به مصرف دیاموکس نیستند میتوانند از دگزامتازون برای پیشگیری از ارتفاع زدگی استفاده کنند.

دیگر داروهای مورد استفاده برای درمان ارتفاع زدگی:

Ibuprofen: در کاهش سردرد ناشی از ارتفاع موثر است (600 میلی گرم سه بار در روز)

Nifedipine: این دارو معمولا برای درمان فشار خون بالا استفاده میشود. این دارو بسرعت فشار شریانی ششی را کاهش میدهد و با کاهش تنگی سرخرگهای ششی ناشی از کمبود اکسیژن باعث تبادل بهتر اکسیژن میشود و میتوان آنرا برای بهبود ادم ریوی استفاده کرد ولی تاثیر آن مانند دگزامتازون در ادم مغزی نیست. دوز مصرف 20 میلی گرم نیفدیپین Long acting 6 تا 8 بار در ساعت. نیفدیپین ممکنست باعث کاهش ناگهانی فشار خون شود، پس مصدوم باید با آگاهی قبلی از وضعیت نشسته یا تکیه داده بارامی بلند شود. این دارو برای پیشگیری از ادم ریوی در افراد دارای سابقه این بیماری استفاده میشود.

Frusemide: در حالت ادم ریوی، ششها را از مایعات خالی میکند و حالت منع ادرار که در ارتفاع رخ میدهد را از بین میبرد. این دارو در صورتکه مصدوم آب زیادی از دست داده باشد بعلت شوک باعث غش میشود. دوز مصرف 120 میلیگرم در روز است.

گاموبگ (کیسه گامو):

این اختراع هوشمندانه در درمان بیماری ارتفاع انقلابی ایجاد کرده است. این کیسه از یک محفظه کاملا پلمپ شده و یک پمپ تشکیل شده است. مصدوم داخل کیسه قرار گرفته و با پمپ نمودن کیسه را پر از هوا می کنند که با اینکار غلظت اکسیژن درون کیسه و همینطور فشار هوا افزایش یافته و حالت ارتفاعات پائین تر برای فرد مصدوم اتفاق می افتد.

در کمتر از ده دقیقه کیسه میتواند فشار و اکسیژن ارتفاع 900 تا 1500 متری را برای مصدوم بازسازی کند. بعد از ود ساعت در کیسه هوا شیمی بدن فرد مصودم با موقعیت ارتفاع پائین جور میشود. این هم هوائی تا 12 ساعت خارج از کیسه گامو باقی می ماند که فرصت مناسب را برای فرود فرد به ارتفاع پائین و هم هوائی بیشتر فراهم می آورد. کیسه گامو و پمپ آن رویهم رفته 5/6 کیلو وزن دارند  و امروزه در بیشتر برنامه های طولانی مدت با ارتفاع زیاد بعنوان بار گروهی برده میشود.

برگرفته از  http://www.traveldoctor.co.uk 

مترجم: وبلاگ هیات کوهنوردی شهرستان گچساران

 

تیم کوهنوردان گچسارانی فاتح آرارات با موفقیت بازگشت

تیم کوهنوردی شهرستان گچساران متشکل از اعضاء هیات کوهنوردی شهرستان گچساران : خانمها زهرا پورعباسی و سمیه کوهی و آقایان منوچهر عباسی اصل، جواد نارکی و علیرضا عباسی و تیم منتخب گروه کوهنوردی صنعت نفت شهرستان گچساران که برای صعود به قله آرارات عازم ترکیه شده بودند، پس از صعود موفق خود به قله ۵۱۳۷ متری آرارات عصر امروز ۱۸/۰۵/۹۰ به گچساران بازگشتند. این تیم با حمایت گروه ورزش صنعت نفت گچساران و به سرپرستی آقای امیر بهادر مردانی در تاریخ ۰۸/۰۵/۹۰ عازم تبریز شده و از آنجا برای صعود به ترکیه اعزام شدند. هیات کوهنوردی شهرستان گچساران ضمن تبریک به اعضای تیم صعود کننده آرزوی صعودهای موفق آتی را برای تمام علاقمندان به طبیعت و کوهستان دارد. آنچه در زیر می بینید تصاویر اسن برنامه است که در تاریخ ۱۹/۰۶/۹۰ به وبلاگ ما رسیده است.

هیات کوهنوردی شهرستان گچساران

سرپرست گروه آقای امیربهادر مردانی در جلو تصویر 

دانش کوه 2: ارتفاع زدگی قسمت اول

لذت کوهپیمائی و کوهنوردی در قلل مرتفع دنیا چیزی نیست که بر کسی پوشیده باشد، ولی از خطرات آن هم نباید غافل بود. بیماری ارتفاع یکی از این خطرات است که در برخی مردم در ارتفاعات بالای 2400 متری به آن دچار میشوند ولی بیشترین علائم در ارتفاعات بالای 3600 متری رخ میدهد. معمولا خود ارتفاع و اینکه چقدر باشد خیلی کمتر از سرعت صعود در ارتفاع زدگی تاثیر دارد. بیماری ارتفاع زدگی حاد (AMS) بیشتر در مردان جوانی که از قله ها صعود می کنند دیده میشود چرا که علاقه زیادی به صعود سریع دارند تا با ثبت آن خود را بعنوان قهرمان معرفی کنند. بعنوان یک قانون کلی راه دور ماندن از بیماری ارتفاع، برنامه ریزی یک مسیر پیش بینی شده که اجازه صعود مرحله ای را به ارتفاعات میدهد، میباشد .

 ارتفاع بالا چیست؟

ارتفاع زیاد                                    

2,500  تا 4,000 متر

ارتفاع خیلی زیاد 

4,000 تا 5,500 متر

ارتفاع خیلی خیلی زیاد 

 بالای  5,500متر

تعیین اینکه چه کسی در معرض بیماری ارتفاع حاد قرار میگیرد در حالیکه هیچ علت مشخصی مثل سن، جنس یا شرایط جسمی ارتباط مستقیمی با این حساسیت ندارند مشکل است. برخی مردم دچار این بیماری میشوند و برخی نه چون برخی حساس ترند.  خیلی از مردم میتوانند با کمترین یا بدون آثار منفی جانبی تا ارتفاع 2500 متر صعود کنند. اگر قبلا در چنین ارتفاعی بوده اید، میتوانید باز هم به آن دست یابید و اگر نبوده اید با تمرین و آماده سازی میتوانید خود را بیمه کنید.

 دلائل بیماری ارتفاع زدگی

   درصد اکسیژن اتمسفر در سطح دریا 21 درصد و فشار اتمسفری 1000mb است. وقتی ارتفاع افزایش می یاید، درصد ثابت می ماند ولی تعداد ملکولهای اکسیژن بازای هر نفس کم کیشود. در ارتفاع 3600 متری فشار اتمسفری فقط 630mb است و بنابراین اکسیژن در هر دم حدود 40 درصد کمتر است و بدن باید خود را با داشتن اکسیژن کمتر تطبیق دهد. در مجموع فشار هوای کمتر در ارتفاع بالا میتواند سبب نشت مایعات بدن از رگها به بافت شش و مغز شود. ادامه مسیر بسمت ارتفاعات بالاتر بدون هم هوائی صحیح میتواند به بیماری ارتفاع حاد و مخاطره آمیز منجر شود.

 هم هوائی

دلیل اصلی بیماری ارتفاع پیمودن ارتفاع زیاد با سرعت زیاد است. با اختصاص دادن زمان مناسب، بدن شما به کمبود اکسیژن عادت خواهد کرد. این فرایند بعنوان هم هوائی گفته میشود و معمولا بین یک تا سه روز در ارتفاعات بطول می انجامد. بعنوان مثال اگر شما به ارتفاع 3000 متری رفته و چندروز در آن ارتفاع بمانید، بدن شما به ارتفاع عادت خواهد کرد. اگر دوباره به ارتفاع 5000 متری پیش رفتید دوباره بدن شما برای هم هوائی به زمان نیاز دارد. چند تغییر که در هم هوائی در بدن رخ میدهد عبارتند از:

  • عمق تنفس زیاد خواهد شد
  • بدن گلبولهای قرمز بیشتری تولید خواهد کرد تا اکسیژن بیشتری در اختیار بدن قرار دهد
  • فشار در رگهای ریوی افزایش می یابد که خون را به قسمتهائی از شش می برد که در حالت عادی و تنفس در سطح دریا مورد استفاده قرار نمی گیرند، می فرستد
  • بدن نوعی آنزیم خاص را بیشتر تولید میکند که باعث آزاد شدن اکسیژن از هموگلوبین به بافتهای بدن میشود.

تنفس Cheyne-Stokes

در ارتفاعات بالای 3000 متر بسیاری از مردم در حین خواب نوعی تنفس را تجربه می کنند که بنام تنفس Cheyne-Stokes معروف است. الگوی این تنفس با دم های کوتاه شروع شده و با تنفس صدا داری که در نهایت بصورت ناگهانی برای چند ثانیه قطع میشود ادامه می یابد و پس از مکثی کوتاه مجددا دم کوتاه شروع میشود. در طول دوره ای که نفس قطع میشود فرد خواب زده شده و ممکنست با احساس خفگی ناگهانی از جا بپرد. این امر الگوی خواب کوهنورد را به هم می ریزد که صعود کننده را به دردسر می اندازد. این نوع تنفس در ارتفاعات بالا غیر طبیعی نیست. مصرف قرص استازولامید زیر نظر پزشک تیم میتواند در بهبود این امر کمک کند.

بیماری ارتفاع حاد (AMS)

این بیماری در ارتفاعات بالا بسیار شایع است. در ارتفاع بالای 3000 متر حدود 75 درصد مردم کمابیش علائم این بیماری را بروز می دهند. رخ دادن AMS بسته به ارتفاع، سرعت صعود و حساسیت اشخاص متفاوت است. بسیاری افراد علائم AMS خفیف را در حین هم هوائی با ارتفاع نشان میدهند. معمولا 12 تا 24 ساعت پس از رسیدن به ارتفاع، علائم شروع به کمرنگ شدن کرده و در روز سوم از بین میروند. علائم AMS خفیف عبارتند از:

  • سردرد
  • بی خوابی و گیجی
  • کم شدن اشتها
  • خستگی
  • نفس کوتاه
  • خواب مختل شده
  • احساس بیماری عمومی

بنظر میرسد علائم در شب پررنگ تر بوده و اختلالات تنفسی بیشتر میشود. AMS خفیف فعالیت را مختل نمی کند و علائم عمدتا در طول 2 تا 4 روز که بدن هم هوا ارتفاع می یابد کمرنگ شده و از بین می روند. تا زمانیکه علائم بهمان صورت خفیف باقی بمانند , و فقط در حد یک مزاحمت باقی بماند, صعود را میتوان با سرعت آهسته ادامه داد. در زمان کوهنوردی اعلام علائم ارتفاع زدگی به همراهان و ارتباط مستمر با آنان الزامی است.

AMS خفیف

علائم و مشخصات فردی با این بیماری بشرح ذیل است:

  • سر درد شدید که با دارد درمان نمی شود
  • بی خوابی و تهوع، افزایش بیداری و خستگی
  • کوتاه شدن تنفس
  • افزایش ناهماهنگی (آتاکسی)

 در حالیکه فعالیت معمول مختل شود، فرد نمیتواند در مسیر درست راه رفته و پیش برود. در این مرحله، فقط خدمات پزشکی پیشرفته یا برگشت از ارتفاع میتواند علائم را بهبود بخشد. فرود تنها 300 متر باعث بهبود علائم ارتفاع زدگی میشود و 24 ساعت در ارتفاع پائین تر باعث بهبهود چشمگیر این علائم خواهد شد. فرد بایست تا زمان از بین رفتن علائم (3 روز) در ارتفاع پائین تر بماند. در این مرحله، فرد با ارتفاع هم هوائی یافته و میتواند دوباره صعود خود را شروع کند. بهترین تست برای بررسی AMS وادار کردن فرد مشکوک به راه رفتن در یک مسیر راست است. فرد با علائم آتاکسی قادر نیست در یک مسیر راست راه برود و مشخص است که باید بسرعت فرد برگردانده شود زیرا در غیر اینصورت آتاکسی وی را به جائی خواهد رساند که شخصا قادر به برگشت و راه رفتن نیست (ممکنست مجبور به استفاده از برانکارد شویم)

AMS شدید

AMS شدید باعث افزایش شدت علامت فوق الذکر بشرح زیر میشود:

  • کوتاهی تنفس در زمان استراحت
  • ناتوانی در راه رفتن
  • کاهش توانائی مغزی
  • جمع شدن مایع در شش ها

AMS شدید نیازمند کاهش سریع ارتفاع در حدود 600 متر است. دو وضعیت جدی کاملا وابسته به بیماری ارتفاع وجود دارد: ادم (ورم) مغزی در ارتفاع بالا (HACO) و ادم ریوی در ارتفاع بالا (HAPO). هر دو اینها بندرت اتفاق می افتند (بویژه برای افرادیکه با سرعت مناسب ارتفاع زیاد می کنند) ولی وقتی اتفاق افتادند (افرادیکه با سرعت زیاد ارتفاع زیادی را بالا رفته و در ارتفاع جدید می مانند) کمبود اکسیژن باعث نشت مایع از دیواره مویرگها به ششها یا مغز میشود.

در قسمت های بعد دانش کوه اطلاعات بیشتری در این باره ارائه خواهیم داد.

برگرفته از  http://www.traveldoctor.co.uk 

مترجم: وبلاگ هیات کوهنوردی شهرستان گچساران

گزارش شش ماهه

با آرزوی قبولی طاعات و عبادات

هیات کوهنوردی شهرستان گچساران

بدینوسیله از کلیه اعضاء خود برای شرکت در جلسه جمع بندی و گزارش

شش ماهه اول دعوت بعمل می آورد. زمان شنبه ۲۲/۰۵/۹۰ ساعت ۲۱:۳۰

برای اطلاع از محل جلسه با شماره تلفن ۸۱۷۶-۶۹۴-۰۹۳۹ تماس حاصل

فرمائید.

 

دانش کوه 1

از تمامی خوانندگان عزیز خواهشمندیم برای کسب اطلاعات بیشتر به هیاتهای کوهنوردی یا فدراسیون کوهنوردی جمهوری اسلامی ایران مراجعه نمایند. این اطلاعات جنبه نظری داشته و هیات کوهنوردی شهرستان گچساران هیچگونه مسئولیتی در قبال برداشت افراد از متون علمی که با نام دانش کوه منتشر میشوند نخواهد داشت.

در دانشنامه های مختلف تعاریف متفاوتی از کوه شده است اما آنچه مسلم است این تعاریف تاثیر زیادی بر فن کوهنوردی نخواهد داشت. کوهنوردی مانند سایر رشته های ورزشی به اشکال متفاوتی ظهور یافته و منشعب شده است. آنچه بنام کوهنوردی می خوانیم در بر گیرنده فعالیتهای زیر است:

  • گل گشت
  • کوهپیمائی
  • پیاده روی کوهستان (طبیعت گردی)
  • دو کوهستان
  • دوچرخه کوهستان
  • کوهنوردی حرفه ای
  • سنگ نوردی
  • غار نوردی
  • کویر نوردی
  • دره نوردی
  • گچ نوردی (بالا رفتن از کوه های آهکی که با توجه به سستی بافت، تکنیک خاصی می طلبد)
  • ساحل گردی
  • راه رفتن روی طناب
  • بالا رفتن از طناب
  • صعود از تور
  • یخ نوردی
  • اسکی و ورزشهای برفی (اسنوبرد، اسنوموبیل و ...)
  • پزشکی کوهستان
  • دیده بان کوهستان
  • و...

 

برخی فعالیتهای کوهنوردی که در بالا آورده شده اند خود زیر مجموعه ای به تنوع دنیای هیجان برانگیز کوهنوردی دارند. بعنوان مثال در رشته سنگ نوردی انواع فعالیتها بر اساس نوع فعالیت،بشرح زیر رده بندی می شوند:

  • بولدرینگ : صعود بدون طناب از صخره های کوتاه. این رشته نیاز به قدرت بدنی بالا و مهارت زیاد در صخره نوردی دارد. در این روش از هیچ وسیله ای جز فیزیک و قدرت بدن استفاده نمی شود. ناظری برای راهنمائی بولدرر بسمت مناطق راحت و امن از دور نظارت میکندو گاهی اوقات تشکچه های بولدر برای حمایت فرد در محل صعود استفاده میشود. پیمایش شیبهای منفی یکی از هنرهای این ورزش است. موفق ترین افراد در این رشته ورزشکارانی هستند که تمامی عضلات بدن خود را تقویت کرده باشند. مسیرهای بولدر معمولا ۳-۴ متر ارتفاع دارند.
  • بیلدرینگ(ساختمان نوردی): بالا رفتن از ساختمانهای شهری بدون وسائل و امکانات. معمولا ساختمانهای کوتاه و با اشکال غیر معمول در این روش صعود جا دارند.
  • صخره نوردی
  • صعود کمکی (حمایتی): همچنان محبوب ترین روش صعود دیواره های بلند است. مراحل این صعود شامل جایگذاری و استفاده مکرر از لوازمی است که برای صعود و افزایش امنیت بکار میرود.
  • صعود آزاد: صعود انفرادی. در این روش از یک تکیه گاه (بالا یا پائین محل صعود) برای بستن طناب استفاده میشود که حمایت فرد صعود کننده را بر عهده دارد. این روش را روش پاک هم می نامند چون در آن از میخ یا گیره یا رول برای صعود دیواره استفاده نمیشود.
  • صعود سنتی: شامل مسیرهائی است که خود صعود کننده در حین صعود مانع افتادن خود میشود. تجهیزات سنگ نوردی برای حمایت در برابر افتادن استفاده میشود و نه برای صعود.
  • صعود ورزشی: بر خلاف روش سنتی این نوع صعود با استفاده از رول کردن و حمایتهای دائم متصل به دیواره انجام میشود.
  • صعود داخل سالن:راهی برای افزایش مهارتهای صعود بهر یک از روشهای صعود در محیط بسته.
  • سولوی آزاد(متفاوت با صعود آزاد) صعود تنها یکنفر بدون استفاده از هرگونه سیستم حمایتی اعم از طناب یا غیره بدون حضور افراد دیگر. در صورت سقوط فرد صعود کننده، جراحت شدید یا احتمال مرگ وجود دارد. مسیرهای این روش بلندتر و خطرناکتر از بولدرها هستند.
  • سولوی آبهای عمیق: کاملا مانند سولوی انفرادی است فقط در این روش اگر صعود کننده بیفتد، در دریا یا آب عمیق سقوط میکند.
  • صعود سیمول: صعود همزمان دو صعود کننده در یک زمان. فرد باصطلاح پیشرو لوازم را جاگذاری و فرد باصطلاح پیرو آنها را جمع می کند. وقتی فرد پیشرو با لوازم کم حرکت میکند، یک حمایت می سازند که فرد پیرو لوازم را برای تعویض در آن محل فراهم آورد. معمولا فرد قویتر فرد پیرو است مگر اینکه سقوط فرد پیشرو باعث جلو افتادن فرد پیرو شود.
  • سولو با طناب: بالا رفتن انفرادی با استفاده از حمایت طنابی که فرد صعود کننده در پای دیواره بسته است که اجازه حمایت صعود کننده را در زمان پیشروی میدهد. وقتی مسیر کامل شد صعود کننده بایست مسیر را پائین آمده و تجهیزات را بردارد و سپس مجددا مسیر را صعود کند. این سولو را میتوان با حمایت چی هم انجام داد.
  • صعود رقابتی(ورزشی) درباره این نوع صعود در قسمتهای بعد دانش کوه صحبت خواهیم کرد.

برگرفته از دانشنامه Wikipedia

هیات کوهنوردی شهرستان گچساران

فرا رسیدن ماه مبارک رمضان

رمضان مبارک

با تبریک فرا رسیدن ماه مبارک رمضان و آرزوی قبولی طاعات و عبادات، هیات کوهنوردی شهرستان گچساران برای آمادگی اعضاء خود در شبهای ماه مبارک رمضان برنامه پیاده روی از پارک دوستی را برگزار می نماید. پیاده روی در شبهای یکشنبه، سه شنبه و پنج شنبه ساعت ۲۱:۳۰ از پارک دوستی (مقابل حوضچه تفریحی) آغاز میشود. از تمامی همنوردانی که تمایل به شرکت در این برنامه را دارند خواهشمندیم با همراه داشتن آب خنک و پوشیدن شال سفید (بانوان روی سر، آقایان دور گردن) ما را در برگزاری هرچه بهتر این پیاده روی یاری دهند.

هیات کوهنوردی شهرستان گچساران

برگزاری اولین دوره کارآموزی کوهپیمائی در گچساران

با عنایات خداوند متعال، هیات کوهنوردی شهرستان گچساران اولین دوره های کارآموزی کوهپیمائی را در شهرستان گچساران برگزار نمود. در این دوره ها که در دو قسمت تئوری(سالن هلال احمر و دانشگاه علمی کاربردی گچساران) و عملی(قلات گناوه) برگزار گردید، اعضای داوطلب هیات کوهنوردی شهرستان گچساران آموزش لازم را در زمینه کوهپیمائی، جهت یابی، پوشاک، تغذیه کوهستان، گام برداری، صعود از سنگ و سایر موارد مربوط به طرح درس دوره کوهپیمائی مصوب فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی ایران را فرا گرفتند. مربیان این دوره سرکار خانم باقری، جناب آقای جاوید و جناب آقای افشار از مربیان محترم فدراسیون کوهنوردی و صعودهای ورزشی ایران بودند. امید است استقبال دوستان در این زمینه، راه را برای برگزار نمودن کلاسهای آموزشی در مدارج بالاتر هموار کند.

هیات کوهنوردی شهرستان گچساران

تسلیت

با نهایت تاثر و تاسف، درگذشت بانوی کوهنورد ایرانی خانم لیلا اسفندیاری را به همنوردان و جامعه کوهنوردی کشور بویژه بانوان کوهنورد تسلیت عرض می نمائیم.

هیات کوهنوردی شهرستان گچساران